3 trends gespot op Milaan Design Week

Steeds meer modemerken zoeken een excuus om hun opwachting te ma­ken op de designweek van Milaan. Bij Louis Vuitton is die aanwezigheid al sinds 2012 gerechtvaardigd. Vuitton heeft immers een volwaardige collectie interieurobjecten, ontworpen door het kruim van de designwereld. 

Blikvangers dit jaar waren een glazen ta­fel, ontworpen door het Mi­la­nese Atelier Biagetti, en in leder geweven panelen van het Italiaanse duo Zanel­la­to/Bortotto. Als was het opvallendste aan de installatie in het Palazzo Serbel­loni de jarennegentig­vibe die in de eerste ruimtes werd neergezet.

Een fluogeel exemplaar van de nieuwe Bulbo-loungestoel van de Campana-broers werd geflankeerd door palmbladeren in allerhande fluotinten terwijl op de achtergrond George Michaels hit ‘Free­dom’ door de luidsprekers galmde. Voor heel veel bezoekers werd het moeilijk om niet snel even een dansje te plegen. Diezelfde ninetiessfeer werd ook op andere plekken in Milaan voortgezet.

Op de beursstand van Vitra bijvoorbeeld, met zeer aanwezige kleuren en een gigantisch Swatch-horloge aan de muur. Een ambiance waarin de nieuwe Vlinder-sofa van Hella Jongerius zich perfect thuis voelde. 

Het Salone del Mobile in Milaan is niet alleen een plek waar merken en producenten hun nieuwigheden laten zien, het is ook de uitgelezen kans voor die labels om te etaleren hoe duurzaam ze wel niet te werk gaan. Want duurzaamheid is een zeer belangrijk thema in de interieursector, en dat zal het nog lang blijven. 

De manier waarop die duurzaamheid wordt ingevuld, is echter bij iedereen anders. Het modemerk Cos, al enkele jaren bekend om zijn prachtige installaties in Milaan, legde zijn duurzame imago in handen van de Franse architect Arthur Mamou-Mani. Die bouwde een gigantische constructie, getiteld ‘Conifera’ doorheen het Palazzo Isimbardi, volledig in composteerbaar bioplastic.

Bovendien werd dat plastic lokaal geprint in 3D, zodat er ook niet te veel transport bij te pas kwam. In combinatie met de prachtige tuin van het Palazzo gaf dat een idyllisch beeld van hoe natuur en cultuur hand in hand kunnen gaan. 

Een thema dat ook de Belgische designers wist te verenigen. ‘Generous Nature’ was immers de titel van de expo die Flanders DC samen met Wallonie-Bruxelles Design Mode op poten zette om 15 creatieve landgenoten in de schijnwerpers te plaatsen.

Onder hen ook Philippe Martens, die een ecologisch alternatief presenteerde voor het plastic surfboard.

‘Surfers zijn doorgaans erg begaan met de natuur’, aldus Martens, ‘vandaar dat ik het als surfer niet kon nalaten mijn tanden te zetten in een ecologisch en betaalbaar surfboard.’ En met succes.

Omvergeblazen. Dat was de reactie nadat we de ‘Breeze of Light’-installatie van Nendo in samenwerking met Daikin bezochten. Nochtans kwam er bij de installatie geen wind aan te pas. En dat was net het opzet van de befaamde Japanse designer.

Door 17.000 bloemetjes te plaatsen, allemaal op een verschillende hoogte, met elk een andere hoek waaronder het licht werd gebroken, deed Nendo zijn publiek denken dat er een briesje doorheen de ruimte trok.

Het licht leek ook aan en uit te gaan, maar ook dat was een optische illusie. Als Nendo al een meester genoemd mag worden in productdesign, dan is hij zonder twijfel een keizer in het bedenken en uitvoeren van installaties.

Voor velen was het een welgekomen zen-moment in de hectiek van de designweek, zelfs na uren schuifelen in de wachtrij. 

Toch is niet alleen Nendo een geliefd exportproduct uit Japan, ook heel wat andere vormen en technieken weten de designwereld te inspireren. Zo vierde het Finse Artek 100 jaar handelsovereenkomsten tussen Finland en Japan.

Ze creëerden voor die gelegenheid enkele objecten die in Japan indigo werden gekleurd – een techniek die vooral de Japanners beheersen. 

Ook de Spaanse designer Patricia Urquiola liet zich door Japan inspireren voor haar Hayama-dressoir bij Cassina. En Giorgetti ten slotte voegde een Japanse touch toe aan zijn Reiwa-dressing in de vorm van in hout geprinte bloemen op de wanden.