[ad_1]
Dit zou betekenen dat Apple weliswaar heel mooie producten ontwerpt, maar vanuit een functioneel oogpunt prul levert. Immers, als het ontwerp dusdanig is dat het niet – noch bedrijfseconomisch, noch technisch – gemakkelijk gerepareerd kan worden, dan is dit een 100% belasting voor het milieu op de lange termijn en onnodige aanslag op de (economische) duurzaamheid van een product.
Apple mag dan wel langer bepaalde producten ondersteunen dan SOMMIGE fabrikanten. De meeste zakelijke lijnen van gerenomeerde merken bieden ook gewoon 3 jaar of zelfs langer ondersteuning op locatie en driversupport in sommige gevallen van bijna 10 jaar.
Heel slecht dit, zeker ook op termijn voor de publieke opinie. Immers Apple profileert zich alsmaar meer als speelgoed voor de rijkeluis klasse die helemaal niets geeft om het milieu. Immers, de repareerbaarheid van Apple’s productlijn is bedroevend, en dit reeds jaren.
Hej, over de laatste – 16″ MacBook – ben ik redelijk te spreken. Maar kan me niet aan de indruk onttrekken dat er fundamenteel anders gedacht begint te worden over hardware. Immers, als het klopt dat de “geheimzinnige sensor” die in de MacBook Pro 16″ zit die na een reperatie opnieuw gecalibreerd moet worden (nog te zwijgen van de T2 chip), dan wordt de repareerbaarheid alsmaar minder bij Apple.
Ik vind dat zelf een zeer slechte ontwikkeling. En ik hoop me te vergissen, maar dit zou best eens een negatief uit te kunnen werken op Apple als onderneming.
De berichten waar Apple’s keuzes ter discussie staan groeien. Is het niet het tegemoet komen van de Chinesen inzake VPN’s, dan is het wel het tegemoet komen van Chinesen inzake Hong Kong. Is het niet de concurrent het leven lastig maken in 2015 (Spotify), dan is het wel het canibaliseren van functionaliteiten of zelf weigeren van Apps die een bepaalde functionaliteiten in de App Store. Denk maar aan de nachtmodus f.lux, iemand?
En dan zijn er nog de nodige andere zaken. Zeer teleurstellend. Ook Apple’s verweer. Begrijpelijk vanuit een zakelijke en juridische context.
Tot slot opmerkingen dat je “MacBooks gewoon kunt openschroeven”. Openschroeven is een (1), maar kunnen repareren is twee (2). Met de introductie van de T2 chip en nog een aantal voorzieningen is het openschroeven geen probleem. Maar bij het vervangen van zekere componenten helemaal niet mogelijk zonder tussenkomst van Apple.
En erger nog: vrijwel alles zit “el cheapo” op het moederbord gesoldeerd. Ik heb nog nooit issues gehad met loszittende connectoren van SSD’s in PC’s, maar Apple claimt bij hoog en laag dat het beter is om alles vast te solderen. Zelfde geldt voor geheugen, heb hier een werknotebook (een PC) met twee geheugenbanken. Heel blij mee, want recent de 8GB vervangen door 32GB. Geen enkel probleem. Nu kan de machine, weliswaar een wat oudere Core i7 nog prima een lange tijd mee.
Veel succes met je 8GB MacBook met vastgesoldeerd geheugen.
Natuurlijk kun je dit goedpraten door te stellen dat 8GB genoeg is, het OS geheugencompressie toepast, dat je dit nauwelijks merkt, etc. Maar nu even een wake up call. Dit alles aan technieken kan ook gebruikt worden op andere OS’en. Met dien verschil dat je daar een keuze hebt en als een geheugenbank faalt (sporadisch, maar het kan). Dan is het niet gelijk je notebook om weg te gooien.
Wat wel niet te denk van SSD? Thuis een notebook met een oudere Samsung 840 erin met 240GB. Heb zojuist voor 77 euro op Amazon een Samsung 860 met 500GB besteld ter vervanging.
En dan komt Apple met hoge kosten voor repartie? Sja, als je schermen verlijmd zijn, moederborden verwerkt zitten in het scherm deel, alles ultraplat moet, met praktisch geen aansluitingen, speciale (aangepaste) schroeven en dan ook nog eens allemaal extra handelingen nodig heeft nadat een onderdeel vervangen is
Sja, zo kan ik de repareerbaarheid moedwillig verslechteren en de kosten stuwen met ook nog eens een claim dat het allemaal zo moeilijk is dat ik het beter zelf kan doen en daar nog verlies op maak ook.
Maar goed, er zullen ongetwijfeld mensen zijn die in deze sprookjes geloven.
[ad_2]