Live comedy via je laptop: intiem en sfeervol, dus een uitkomst

[ad_1]

‘Hallo, was ik te verstaan? Nee? Vertel ik het gewoon nog een keer. Steek effe een duim omhoog als je me hoort.”

Het is anders, héél anders, comedy via videobelprogramma Zoom. Voordat je de spreker van dienst hebt gepind, springen de bezoekers op je scherm voorbij, pratend en lachend, en zie je huiskamers en gezichten in close-up. Het is lawaaierig en chaotisch, maar het werkt, blijkt bij een avond Desktop Comedy van Club Haug.

- Advertentie -

Stand-upcomedy

Desktop Comedy. Vanuit Club Haug, Rotterdam (iedere vrijdag). Gehoord 17/4. Met Wouter Monden (MC), Tim Hartog, Teun van den Elzen, Wali Collins. Inl: clubhaug.com

Afgelopen vrijdag was het officieel de eerste keer, na één try-out, dat de Rotterdamse comedyclub zijn bezoekers via internet een live-show bood. Voor een tientje krijg je een link: je ‘kaartje’. De maximumcapaciteit van 90 bezoekers is voor tweederde benut. Net als in een theaterzaal zijn er regels: zorg voor je eigen drank en nootjes, maar eet op gepaste afstand van je microfoon; gasten die te veel geluid produceren, buiten het lachen om, kunnen worden ge-mute door de host.

MC van de avond is comedian Wouter Monden, die vertelt dat hij zich in zijn werkkamer bevindt – dus we mogen aannemen dat hij er wel eens „een glibberige paling” heeft vastgehouden. In zijn openingswoord neemt hij de nieuwe regels van de Jumbo door. Het verbod op kinderen en sociale interactie in de winkel? Komt in de buurt van de ideale wereld, grapt hij.

Ook bij comedy via Zoom is microfoontechniek belangrijk

De eerste van de drie comedians die optreden, is Tim Hartog, met grappen over stroperige ambtenaren en bruisballen van de Lush. Zijn geluid valt soms weg als hij zijn microfoon niet goed houdt. Ook via Zoom is dat een techniek die belangrijk is. Na zijn act waarschuwt MC Monden dat bezoekers hun microfoon op mute moeten zetten als ze willen praten: „Anders lul je er zo doorheen.”

Daarna is het de beurt aan Teun van den Elzen. Hij is al een minuut aan het praten als hij hoort dat we roepen dat zijn camera niet aanstaat. Als hij de knop heeft gevonden, blijken zijn krullen beeldvullend, zo dicht staat hij in beeld.

De line-up van Desktop Comedy bij Club Haug 17 april 2020: Teun van den Elzen, Tim Hartog, Wali Collins, Wouter Monden.

Van der Elzen vraagt de kijkers wie zich wel eens heeft afgetrokken op een vrouw. De stemming is lacherig genoeg, dus er wordt heel wat geroepen. Tegen een man: „Jij? En je zit tussen twee vrouwen. Je zit nu te rukken he?” Het is een opstapje naar het feit dat hij biseksueel is, al vindt hij die term „nasty”. „Net als het woord ‘urine’, bah. Plas is oké. Mag ik in je mond plassen? Prima. Maar ‘urine’, bweh.”

Het geestigste deel van zijn optreden gaat over Brabant, waar hij vandaan komt, waar je óf normaal of homo bent. „Als je zegt: ik ben hetero, is dat eigenlijk al gay.” Hij probeert nog wat losse grappen, maar houdt het na een kwartiertje voor gezien.

De derde comedian verschijnt in beeld met een mondkapje. Dat is nu wettelijk verplicht hier, zegt Wali Collins, vanuit New York. Collins is een comedian die uitbundig meelacht bij wat hij zegt. Vanaf een podium zou dat ongemakkelijk zijn, maar hij voelt zo nabij en oprecht vrolijk, dat het juist sfeerverhogend is. Puntje in het voordeel van de Zoom-show. Plus: hij is er grappig genoeg voor.


Lees ook: Comedypodium Netflix: 21 keer lachen in donkere tijden

De comedian kan zijn publiek op zijn beurt observeren en Collins doet veel aan interactie. Hij beweert dat er iemand borstvoeding aan het geven is. En hij roept ergens plots dat er iemand ligt te slapen. We moeten met zijn allen „Wake up!” schreeuwen. Als iemand door een verhaal heen „Nee!” roept, veinst hij verbazing. „Was dat iemand?” Hij draait zijn ogen omhoog. „Dat was weer die stem in mijn hoofd. Ga weg!”

Na vijf kwartier is het voorbij. In het thuistheater ben je in de aanloop dichtbij je theaterstoel en ben je na afloop ook zo weer thuis. Een klik met de muis volstaat. Dat is onwezenlijk en verwarrend. Maar als surrogaat voor een rauw en rumoerig avondje comedy komt deze Desktop Show aardig in de buurt van hoe het was. Dicht op de artiest, met veel contact: het heeft wel wat. Voor nu, voorlopig, is het zelfs een uitkomst.

Ook bij de thuisrecensent thuis is de theaterstoel rood.
Foto Ron Rijghard

[ad_2]

- Advertentie -